Z Maryją...
Maryja Niepokalana jest naszą Matką, Patronką i Przewodniczką w drodze.
Z Nią idziemy przez życie, od Niej uczymy się kochać Boga nade wszystko
i kochać konkretnie każdego spotkanego człowieka.
"Wpatrujemy się w Maryję
taką, jaką z pewnością była:
silną, pełną życia i zdecydowaną.
Odważną ponad wszelką miarę.
Zdolną do zwykłego życia,
przeżytego po prostu...
Zdolną do tego,
by stać u stóp krzyża ...
A nade wszystko,
zdolną do największej miłości,
na jaką stać kobiece serce..."
|
|
"Duchowość Sióstr Maryi Niepokalanej wyraża się w gotowości do radosnej służby za przykładem Matki Bożej".
/z Konstytucji/
|
Świętem patronalnym Zgromadzenia jest Uroczystość
Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, obchodzone wraz z całym Kościołem 8 grudnia.
Maryja Niepokalana, staje przed nami jako Kobieta czuwania.
Jest Niepokalana, bo we wszystkim spotyka i przyjmuje Boga.
Nie ma takiej chwili w życiu Maryi, takiej sytuacji, takiej radości, czy takiego bólu,
w których by nie była z Bogiem. Nic Jej nie oddziela od Boga.
Jest w Niej taki rodzaj wrażliwości i czujności, która otwiera oczy i serce dla Niego w każdej chwili.
Jest nastawiona, inaczej mówiąc - nastrojona na Jego obecność i Jego wolę.
Wszystko inne mieści się w tym nastawieniu. To dlatego Maryja była gotowa przyjąć wezwanie,
którego się zupełnie nie spodziewała. Była gotowa, bo przyjęła w tym wezwaniu Jego samego.
Co mówi do nas życie Maryi i to wezwanie: czuwaj! ? W życiu Maryi
i w Niej samej możemy zobaczyć jak może być z każdą z nas.
Jeśli chcemy, możemy nasze życie i każdą jego chwilę przeżywać z Bogiem i dla Niego.
"Nic nas nie zdoła odłączyć od miłości Boga..." Możemy się uczyć od Maryi Niepokalanej
takiej czujności i miłości, aby Bogu oddawać siebie wraz ze wszystkim
i wszystkimi, których mamy w sercu. Jemu powierzać wszystko, co nas zajmuje
i od Niego przyjmować miłość i ratunek z grzechu.
Takiej wiary, że możemy we wszystkim być z Bogiem, jak Maryja, uczymy się wciąż od nowa.
Ćwiczymy w sobie maryjną gotowość zaproszenia i przyjęcia Boga w każdej chwili życia,
abyśmy mogły jak Ona, podarować Go światu.
|
Każda z Sióstr nosi jako pierwsze, Imię Maryi.
Znakiem codziennego oddawania się Bogu, jak Maryja i razem z Nią, jest Cudowny Medalik.
|
Święto Matki Bożej związane z Jej wizerunkiem - Cudownym Medalikiem (27 listopada),
jest nam szczególnie bliskie, bo od czasu Pierwszej Profesji każda z nas nosi Cudowny Medalik.
Mamy okazję zastanowić się nad tym, jakie znaczenie ma dla nas ten znak. Jakie znaczenie ma dla mnie.
Może kieruje moje myśli na Matkę, która kocha, słucha i czeka?
Może przypomina o zawierzaniu Jej każdego dnia?
A może jest cichym wołaniem: Pamiętaj! Czuwaj! Bądź - jak Maryja.
|
"Bycie Maryją", to na pewno nie - noszenie Jej medalika.
Ale czym jest "bycie Maryją" w naszym konkretnym życiu? Czym jest dzisiaj? Czym w TEJ chwili?
Są to pytania, które warto stawiać sobie codziennie.
Możemy próbować stawać się do Niej podobne.
Wtedy będzie widać w naszym spojrzeniu - spojrzenie Maryi,
będzie słychać w naszych słowach - słowa i ton Maryi,
a w naszych czynach miłość, jak Jej miłość.
Niepokalana, nasza Matka jest z nami w każdym naszym staraniu.
|
|