Z Maryją...


Maryja Niepokalana jest naszą Matką, Patronką i Przewodniczką w drodze. Z Nią idziemy przez życie, od Niej uczymy się kochać Boga nade wszystko i kochać konkretnie każdego spotkanego człowieka.

"Wpatrujemy się w Maryję

taką, jaką z pewnością była:
silną, pełną życia i zdecydowaną.
Odważną ponad wszelką miarę.
Zdolną do zwykłego życia,
przeżytego po prostu...
Zdolną do tego,
by stać u stóp krzyża ...

A nade wszystko,
zdolną do największej miłości,
na jaką stać kobiece serce..."

Matko Pięknej miłości - módl się za nami

"Duchowość Sióstr Maryi Niepokalanej wyraża się w gotowości do radosnej służby za przykładem Matki Bożej".

/z Konstytucji/


Świętem patronalnym Zgromadzenia jest Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, obchodzone wraz z całym Kościołem 8 grudnia.

Maryja Niepokalana, staje przed nami jako Kobieta czuwania. Jest Niepokalana, bo we wszystkim spotyka i przyjmuje Boga. Nie ma takiej chwili w życiu Maryi, takiej sytuacji, takiej radości, czy takiego bólu, w których by nie była z Bogiem. Nic Jej nie oddziela od Boga. Jest w Niej taki rodzaj wrażliwości i czujności, która otwiera oczy i serce dla Niego w każdej chwili. Jest nastawiona, inaczej mówiąc - nastrojona na Jego obecność i Jego wolę. Wszystko inne mieści się w tym nastawieniu. To dlatego Maryja była gotowa przyjąć wezwanie, którego się zupełnie nie spodziewała. Była gotowa, bo przyjęła w tym wezwaniu Jego samego. Co mówi do nas życie Maryi i to wezwanie: czuwaj! ? W życiu Maryi i w Niej samej możemy zobaczyć jak może być z każdą z nas. Jeśli chcemy, możemy nasze życie i każdą jego chwilę przeżywać z Bogiem i dla Niego. "Nic nas nie zdoła odłączyć od miłości Boga..." Możemy się uczyć od Maryi Niepokalanej takiej czujności i miłości, aby Bogu oddawać siebie wraz ze wszystkim i wszystkimi, których mamy w sercu. Jemu powierzać wszystko, co nas zajmuje i od Niego przyjmować miłość i ratunek z grzechu. Takiej wiary, że możemy we wszystkim być z Bogiem, jak Maryja, uczymy się wciąż od nowa. Ćwiczymy w sobie maryjną gotowość zaproszenia i przyjęcia Boga w każdej chwili życia, abyśmy mogły jak Ona, podarować Go światu.


Każda z Sióstr nosi jako pierwsze, Imię Maryi. Znakiem codziennego oddawania się Bogu, jak Maryja i razem z Nią, jest Cudowny Medalik.

O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami...

Święto Matki Bożej związane z Jej wizerunkiem - Cudownym Medalikiem (27 listopada), jest nam szczególnie bliskie, bo od czasu Pierwszej Profesji każda z nas nosi Cudowny Medalik.

Mamy okazję zastanowić się nad tym,
jakie znaczenie ma dla nas ten znak.
Jakie znaczenie ma dla mnie.
Może kieruje moje myśli na Matkę,
która kocha, słucha i czeka?
Może przypomina o zawierzaniu Jej każdego dnia?
A może jest cichym wołaniem:
Pamiętaj! Czuwaj! Bądź - jak Maryja.


"Bycie Maryją", to na pewno nie - noszenie Jej medalika.
Ale czym jest "bycie Maryją" w naszym konkretnym życiu? Czym jest dzisiaj? Czym w TEJ chwili? Są to pytania, które warto stawiać sobie codziennie. Możemy próbować stawać się do Niej podobne. Wtedy będzie widać w naszym spojrzeniu - spojrzenie Maryi, będzie słychać w naszych słowach - słowa i ton Maryi, a w naszych czynach miłość, jak Jej miłość.
Niepokalana, nasza Matka jest z nami w każdym naszym staraniu.



W jedno nas tu zgromadziła miłość Chrystusa...


Testamentem, który nam zostawił Sługa Boży Ksiądz Założyciel, są słowa:

"Żyjcie w jedności i miłości...
Czyńcie miłosierdzie..."

/Sługa Boży Ks. Jan Schneider/

Matko Dobrej Rady - módl się za nami


Staramy się wypełniać ten testament w naszym życiu wspólnotowym, a także w podejmowanych działaniach. Pamiętamy, że jesteśmy razem, ponieważ Bóg nas tu zgromadził. Jego miłość przywołała każdą z nas i zebrała w tej właśnie wspólnocie.

"Fundamentem naszej Wspólnoty jest oddanie się Bogu i wzajemna miłość. (...)
Do jej budowy przyczyniamy się osobistymi zdolnościami i darami łaski, inicjatywą i doświadczeniem, odważnym zaangażowaniem się i radosną służbą".

/z Konstytucji/

Wspólnota jest miejscem radości i przebaczania, świętowania, przynależności i komunii. Jest miejscem uzdrawiania i rozwoju, które otwiera nas na innych.
Żyjąc razem w świetle Bożej miłości uczymy się przechodzenia od "inni dla mnie", do "ja dla innych".

Wskazówką do codziennego budowania wspólnoty jest dla nas
Reguła Św. Augustyna.


"Przede wszystkim dlatego jesteście zgromadzone razem, abyście żyły w jedności, stanowiąc w Bogu jedno serce i jedną duszę. Żyjcie w jedności i zgodzie, czcijcie w sobie Boga, którego świątynią jesteście".

/Św. Augustyn/




Oddane Bogu...


Do życia zakonnego i służby w naszym Zgromadzeniu przygotowujemy się przez formację: postulat, nowicjat i juniorat.
Składamy Bogu zakonne śluby:

ŚLUB CZYSTOŚCI - radosny wybór Boga

Miłość czysta przelewa się na każdego,
ale na nikim nie skoncentruje się wyłącznie.

Czystość podjęta dla Królestwa Niebieskiego daje wolność ludzkiemu sercu po to, by bardziej rozgorzało miłością do Boga i ludzi.

ŚLUB UBÓSTWA - radosne oddanie siebie

Miłość uboga jest zdolna oddawać wszystko, aż do oddania samego siebie dla dobra bliźniego.

"Istotą ubóstwa ewangelicznego jest duchowa postawa nadziei i zaufania Bogu, naszemu Ojcu, któremu wszystko zawdzięczamy." /z Konstytucji/
Ubóstwo jako charyzmat to ubogacenie Bogiem, którego trzeba dawać innym, tworzenie dóbr materialnych, by je dawać potrzebującym.

ŚLUB POSŁUSZEŃSTWA - radosna służba

Miłość posłuszna dobrowolnie podporządkowuje się woli Boga, aby lepiej służyć.

"Czynić Twoją wolę mój Boże jest moją radością."
/Ps 40,9/
"Przez posłuszeństwo siostra poświęca całkowicie wolę swoją Bogu i oddaje ją posługiwaniu wszystkim braciom w Chrystusie, wykorzystując przy tym siły rozumu i woli, jak też dary natury i łaski" /z Konstytucji/

Ślubuję Bogu Wszechmogącego...

"Przez Śluby zakonne siostra wyraża swoją stanowczą gotowość do służby Bogu i ludziom, i przyjmuje tę służbę we wspólnocie zakonnej jako osobistą formę życia."

/z Konstytucji/






Z głębi serca...


Nie siłą, nie mocą naszą...


MODLITWA jest to rzeczywistość,
w której bezpośrednio dotykamy tajemnicy Boga i doświadczamy Jego miłości.

Dlatego jest naszym codziennym otwieraniem serca dla Niego, wsłuchiwaniem się w Jego wezwania i odpowiedzią na Jego miłość.

Centrum życia naszej wspólnoty stanowi Eucharystia.

JEZUS CHRYSTUS jest naszą mocą,
siłą naszego działania.


MODLITWA to także czuwanie, gotowość, wstawiennictwo.
Zmagamy się z Bogiem o sprawy innych, o błogosławieństwo dla nich,
o rozwiązanie ich problemów, o ich zbawienie...


"Maryja - w swej postawie milczącej, modlitewnej, służebnej, cierpiącej i kochającej jest dla nas wzorem postawy wobec Boga."

/z Konstytucji/





Dziękujemy Autorom zdjęć.