"Jak więc przejęliscie naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie:
zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie,
i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności"
(Kol 2, 6-7)
Formacja w życiu zakonnym, to nieustanne otwieranie się na miłość Bożą
i kształtowanie serca, aby odpowiadało na tę miłość coraz większą miłością.
Uczymy się życia zgodnego z wolą Bożą poprzez wzrastanie w łasce, przygotowanie do wypełniania z miłością ślubów: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa
oraz do dojrzałego budowania wspólnoty i ofiarnej, codziennej służby.
Uczymy się tego, wsłuchując się w Słowo Pana, jak Maryja,
nosząc i rozważając je w swoich sercach.
Wreszcie - każda z nas uczy się tego do końca życia, przygotowując się na ostateczne spotkanie z Tym, którego wybiera, jako jedyną miłość. Wszystko - dla Niego.
Bezpośrednim przygotowaniem do życia konsekrowanego we wspólnocie zakonnej jest tzw. formacja podstawowa. Obejmuje ona następujące okresy:
kandydaturę i postulat, nowicjat i juniorat.
Kandydatura i postulat
to czas wzajemnego poznawania i pierwszego wprowadzenia w duchowe i apostolskie życie naszej wspólnoty. Jest to okres dalszego rozeznawania powołania i przygotowania do nowicjatu. Obejmuje najpierw formację ludzką i chrześcijańską. Postulantki zapoznają się z duchowością i historią naszego Zgromadzenia, poszerzają wiedzę religijną oraz znajomość Pisma Świętego. Poznają również obowiązki i prace sióstr.
Czas postulatu zazwyczaj obejmuje od pół roku do dwóch lat.
Nowicjat
jest czasem intensywnego, teoretycznego przygotowania do życia zakonnego. Siostry nowicjuszki pogłębiają znajomość Pisma Świętego, liturgii, zasad wiary i moralności. Pielęgnują modlitwę osobistą oraz są wprowadzane w zrozumienie i praktykowanie rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, w umiłowanie życia według przykładu Maryi, w duchowość Zgromadzenia i charyzmat Księdza Założyciela. Poznają także naszą Regułę i Konstytucje.
W naszym Zgromadzeniu nowicjat trwa dwa lata, z których pierwszy rok (kanoniczny) odbywa się bez przerwy w domu nowicjatu. W drugim roku nowicjuszki mogą wykonywać różne zadania apostolskie w innych domach Zgromadzenia.
Nowicjat kończy się złożeniem pierwszej Profesji oraz przyjęciem habitu, welonu i medalika z Maryją Niepokalaną. Znaki zewnętrzne są symbolem konsekracji - przynależenia do Boga i niepodzielnego poświęcenia Jemu swojego serca i życia.
Juniorat
to czas, w którym Siostry przygotowują się, przez doświadczenie pierwszych lat życia konsekrowanego, do podjęcia ostatecznej decyzji i coraz bardziej pogłębiają odpowiedzialność za swoje życie zakonne. Pięcioletni okres ślubów czasowych przygotowuje do całkowitego oddania się Jezusowi w Ślubach Wieczystych.
Śluby Wieczyste
Składając Wieczystą Profesję Siostry potwierdzają swoje wyłączne oddanie się Bogu na całe życie we wspólnocie zakonnej. Jako znak związania się z Bogiem i Zgromadzeniem podczas uroczystości liturgicznej siostry otrzymują obrączkę z symbolem Najświętszego Serca Pana Jezusa. W modlitwie konsekracyjnej Biskup modli się: "Niechaj okaże się w nich skuteczna łaska Chrztu Świętego. Ich życie zakonne niech będzie naznaczone gorącą miłością do Ciebie, Boże. Złączone z Chrystusem w wierności, z całego serca oddane Kościołowi, dla wszystkich pełne dobroci, niechaj staną się dla dzisiejszego świata znakiem nadziei na spełnienie się w Tobie".
Formacja stała
Każda Siostra jest odpowiedzialna za wzrastanie w życiu duchowym. Mamy wiele okazji do odnowy osobistej i wspólnot poprzez coroczne rekolekcje, spotkanie formacyjne, wspólne rozważania Słowa Bożego i inne formy.
Chcemy, aby do końca życia nasz wybór Boga i Jego miłości był świeży. Aby to było możliwe, staramy się dojrzewać w miłości, w wierze i w gotowości służby. Szukamy sposobów pogłębiania duchowości Maryjnej i realizacji naszego charyzmatu w zmiennych warunkach czasu.
Wkładając wysiłek w nieustanną formację, nadzieję pokładamy w Bogu.
"Siostry, bardziej jeszcze starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór.
To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy"
(por. 2 P 1, 10)
"Poznacie ich po owocach..."
(Mt 7,16)
